Wat vind ik nou leuk?

Wat vind ik nou leuk?

Ergens in de winter van 2017 werd me duidelijk dat mijn vermoeidheid niet alleen kwam doordat het winter was. Ik had soms wel een paar dagen dezelfde zinnetjes in mijn hoofd ‘op repeat’. Enkele van mijn favorieten: ‘you are stuck in a rut’ en ‘corporate drone’. Ik voelde dat deze zinnen over mij gingen. Ik zát ook vast in een stramien. En ik voelde me bestuurd door mijn werkgever. Er werd over mij beslist. Over taken, projecten, standplaats en ga zo maar door. En ik, die altijd roept dat je iets moet doen omdat het goed voelt, en dat je zuinig moet zijn op je energie, ik kwam er gaandeweg achter dat ik helemaal op het verkeerde spoor zat. Ik deed niet meer wat goed voelde, maar wat ik dacht dat ik moest doen. En ik was ook niet zuinig op mijn energie. Mijn energie lekte juist weg. Ik was ongelukkig op mijn werk, maar ik durfde de stap niet te zetten om iets fundamenteels te veranderen.Ondertussen was ik dus moe, ongelukkig en prikkelbaar. Ik draaide rondjes in mijn hoofd… Wat wil ik nou wel? Waar word ik nou blij van? Uiteindelijk besloot ik om het op te schrijven. Het antwoord ligt zo voor de hand dat ik het pas na een paar weken zag. Mijn gelukkigste momenten zijn als ik thuis ben, als mijn gezin om me heen lekker hun eigen ding aan het doen is, en ik ook. 

Het viel me overigens vies tegen hoe lastig het is om te ontdekken waar je blij van wordt. Dat heeft volgens mij meerdere redenen. Het vraagt ten eerste om reflectie op elk moment van de dag. Ook, of juist, als je niks hoogdravends aan het doen bent zoals tijdens het koken, schoonmaken, boterhammen smeren, koffiedrinken, etc. Ten tweede moet je heel eerlijk tegen jezelf zijn en je oordelen aan de kant zetten. We hebben de neiging om overal van alles van te vinden, maar als je jezelf op deze manier onder de loep neemt, moet je je oordelen loslaten. Ook moet je eerlijk zijn omdat je achter iets wilt komen wat je alleen ziet door te observeren. Ik merkte daarbij dat ik me wel eens schaamde voor wat ik fijn vind. Het is zo kneuterig, niet feministisch, etc. Zodra je ergens iets ‘van vindt’ vertroebelt dat wat je ziet. Niettemin denk ik dat het niet voor niks is dat veel vrouwen met een gezin worstelen om hun tijd te verdelen tussen werk, gezin en zichzelf. We zijn voor een groot deel voorgeprogrammeerd om voor onze kinderen te zorgen en vaak doen we het ook graag. Daarnaast vinden veel vrouwen het moeilijk om de controle hierover los te laten. Uiteindelijk gaat het er wel om dat je een keuze maakt. Kies waar je je energie aan besteedt en kies ervoor om af en toe op te laden. Of je dat doet door in het weekend een taart te bakken, te waterfietsen of door naar de sauna te gaan, doet er niet toe. Als het voor jou maar werkt. 

Tenslotte hebben we het allemaal nodig om weer op te laden. Van werken word je nu eenmaal moe. Het belangrijke is om te ontdekken waar je weer van oplaadt, en dat regelmatig te doen. Zo houd je je energiebalans in evenwicht.